برج آزادی، که تا پیش از انقلاب اسلامی بهنام «برج شهیاد» شناخته میشد، یکی از مهمترین و نمادینترین سازههای پایتخت ایران، تهران، به شمار میرود. این برج در میدان آزادی، ورودی غربی شهر، قرار دارد و در سال ۱۳۴۹ شمسی به مناسبت ۲۵۰۰ سالگی شاهنشاهی ایران ساخته شد. طراحی این برج توسط حسین امانت، معمار جوان آن زمان، انجام شد که تلفیقی از معماری سنتی ایرانی و مدرنیسم جهانی را در آن به نمایش گذاشت. برج آزادی تهران حدود ۴۵ متر ارتفاع دارد و ساختار آن از سنگهای سفید مرمر پوشیده شده است. طاق بزرگ برج، یادآور طاق کسری و طاقهای معماری ساسانی است و قوسهای ایرانی–اسلامی در آن بهزیبایی اجرا شدهاند. فضای داخلی برج شامل سالن نمایش، موزه، کتابخانه و گالریهای هنری است که بازدیدکنندگان میتوانند در آنها با تاریخ معاصر و فرهنگ ایران بیشتر آشنا شوند. علاوه بر ارزش معماری و تاریخی، میدان آزادی همواره محل برگزاری مراسم ملی، گردهماییها و رویدادهای فرهنگی بوده است. نورپردازی برج در شب جلوهای چشمگیر دارد و بسیاری از گردشگران برای گرفتن عکسهای یادگاری به آنجا میروند.
